จะว่าไปแล้วคำศัพท์ภาษาอังกฤษที่นักช้อปรู้จักกันเป็นอย่างดีคือคำว่า
Cheap
(อ่านว่า ชี๊ปพ์) แปลว่า “ถูก” กับ Expensive (อ่านว่า เอ่กซ์ เพ้น ซิฟ) ที่แปลว่า
“แพง” ซึ่งการรู้คำศัพท์สองคำนี้
ก็เพียงพอที่จะต่อรองซื้ออะไรต่อมิอะไร ในต่างประเทศได้สบายๆ แล้ว แต่วันนี้ผมอยากจะแนะนำคำศัพท์ที่เกี่ยวข้องกับเรื่องแพงๆ
เพิ่มเติมให้อีกสักคำสองคำ โดยขอเริ่มที่
Exorbitant (อ่านว่า เอ่ก โซ๊ บิเท่น) แปลว่า แพงเกินไป
คำนี้เป็นคำคุณศัพท์ (Adjective) แปลว่า “แพงเกินไป” คำนี้จะแตกต่างจากคำว่า “Expensive”
โดยคำว่า “Exorbitant” จะใช้กับ “ของ” ที่แพงจนดูแล้วค่อนข้างฟุ่มเฟือย
ไม่คุ้มค่าคุ้มเงินที่จ่ายออกไป แต่ “Expensive” จะเป็นของที่ราคาอาจสูงและแพง
แต่อาจจะไม่ฟุ่มเฟือยก็ได้ ดังนั้นระดับความแพงและความไม่คุ้มค่านั้น “Exorbitant” นั้นจะมีมากกว่า
“Expensive” นอกจาก 2 คำนี้แล้ว ผมขอนำอีกคำมาฝากนั่นคือคำว่า
Extravagant (อ่านว่า เอ๊กซ์ ทร่า เว๊ เกิ่น) แปลว่า
ฟุ่มเฟือย
คำนี้เป็นคำคุณศัพท์ (Adjective) แปลว่า “ฟุ่มเฟือย สุรุ่ยสุร่าย” ซึ่งคำนี้จะใช้กับบุคลิกลักษณะของ “คน”
มากกว่าจะใช้กับ “สิ่งของ”
วิธีการจำง่ายๆ คือ ถ้าเป็นคนหรือนิสัยของคนที่ฟุ่มเฟือยใช้จ่ายเกินตัว จะใช้คำว่า “Extravagant” ส่วนคำว่า “Exorbitant” จะใช้กับ “สิ่งของ” ที่ฟุ่มเฟือยหรือมีราคาแพงเกินไป
คงจะพอมองเห็นความแตกต่างในการใช้งานของทั้งสองคำนี้แล้วนะครับ
ชีวิตคนเราหากไม่ใช้จ่ายฟุ่มเฟือยจนเกินตัวและรู้จักความพอเหมาะพอดีกับรายได้ของตัวเอง ก็สามารถมีความสุขได้โดนไม่ต้องตกเป็นหนี้เป็นสินเลย
ดังนั้นผมจึงมีคติประจำตัวไว้เสมอว่า “ใช้จ่ายให้พอดี เพราะความไม่มีหนี้
เป็นลาภอันประเสริฐ”
อาจารย์บอม
01-11-2013
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น