คนไทยเมื่อพบกันจะทักทายกันว่า “ไปไหนมา?” “กินข้าวหรือยัง?” แต่ฝรั่งเมื่อเจอหน้ากัน จะทักทายกันว่า “How are you?” “สบายดีหรือเปล่า?”
คำตอบส่วนใหญ่ ก็คือ “I am fine.” ฉันสบายดี เมื่อนึกถึงบทสนทนาที่สุดแสนจะคลาสสิคนี้ขึ้นมาทีไร
คำศัพท์คู่หนึ่งก็ลอยเด่นขึ้นมาในสมองทันที
ผมเลยขอถือโอกาสนี้หยิบมาเล่าให้ฟังซะเลย เริ่มกันที่
Fine (อ่านว่า ฟายน์) แปลว่า ดี
คำนี้เป็นคำคุณศัพท์ (Adjective) แปลว่า “ดี หรือ งดงาม” ก็ได้
แต่ถ้าใช้คำนี้เป็นคำกริยา จะแปลว่า “ปรับเป็นเงิน” ถ้าใช้คำนี้เป็นคำนาม จะแปลว่า “ค่าปรับ” จะเห็นได้ว่าความหมายของ fine เมื่อเป็นคำคุณศัพท์ ช่างแตกต่างจากความหมายเมื่อเป็นคำกริยาและคำนาม
เสียเหลือเกิน อันนี้ถือเป็นข้อพึงระวังเป็นอย่างยิ่ง
แต่ที่น่าสนใจไปกว่านั้นคือยังมีอีกคำที่ออกเสียงใกล้เคียงกันนั่นคือ
Find
(อ่านว่า ฟาย ดึ) แปลว่า พบ
คำนี้เป็นคำกริยาแปลว่า “พบ” เช่นพบของมีค่าที่เราได้ทำหายไป ไหนๆ
พูดถึงคำนี้แล้ว ขอแถมให้อีกคำที่มีคำแปลเหมือนกัน แต่การใช้งานในภาษาอังกฤษต่างกัน
นั่นคือ Discover (อ่านว่า ดิส คัฟ เวอร์) แปลว่า “ค้นพบ” โดยจะเป็นการค้นพบสิ่งใหม่ๆ ที่ไม่มีผู้ใดเคยพบมาก่อน
หรือเป็นการค้นพบที่เป็นประโยชน์กับคนส่วนมาก เช่น การค้นพบทวีปใหม่ๆ เป็นต้น
ก่อนที่จะนอกเรื่องไปไกล ขอกลับมาที่คำว่า Fine – Find จะเห็นว่านอกจากสะกดใกล้เคียงกันแล้ว การออกเสียงของคำคู่นี้ก็ยังใกล้เคียงกันมากๆ
อีกด้วย ต่างกันที่ Find จะมีการออกเสียงตัว d คือเสียง “ดึ” ลงท้ายนิดหนึ่ง ดังนั้นเมื่อไปได้ยินคำศัพท์สองคำนี้ที่ไหน
ขอให้ใช้ประสาทหูแยกแยะเสียงลงท้ายให้ดีๆ มิฉะนั้นโอกาสแปลผิดแปลสลับกันจะมีสูงมาก
คำนี้เป็นหนึ่งในคำคู่เพชรฆาต ที่ประหารผู้เรียนภาษาอังกฤษ ให้ตกม้าตายมาหลายคนแล้วนะครับ
อาจารย์บอม
05-04-2013
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น