คำศัพท์ภาษาอังกฤษหลายคำเป็นคำที่ถูกหยิบยืมมาจากภาษาอื่น
เช่น ยืมมาจากภาษาฝรั่งเศส ยืมมาจากภาษา ลาติน และอีกหลายๆ ภาษา ทีนี้เมื่อถูกยืมมาการอ่านออกเสียงจะอ่านโดยยึดหลักการออกเสียงในภาษาเดิมติดมาด้วย
แต่ก็มีบ้างที่ถูกผันแปรวิธีการออกเสียงให้เป็นไปตามหลักการของภาษาอังกฤษ และหลายๆ
คำก็ออกเสียงได้ทั้งแบบเดิมและแบบหลักภาษาอังกฤษ เขียนแบบนี้คนอ่านอาจจะมึน ผมขอยกตัวอย่างคำศัพท์คำหนึ่งที่มีลักษณะเช่นนี้
นั่นคือ
Herb (อ่านว่า เอิ๊บ/เฮิ๊บ) แปลว่า สมุนไพร
คำนี้เป็นคำนาม แปลว่า “สมุนไพร” ความน่าสนใจของคำนี้อยู่ที่การออกเสียง
ผมเคยได้ยินชาวต่างประเทศที่ออกเสียงคำนี้มาแล้วทั้งสองแบบคือ ทั้ง “เอิ๊บ” โดยไม่มีเสียง h และ ออกเสียงว่า “เฮิ๊บ” โดยมีเสียง h นำหน้า
ด้วยความสงสัยผสมงงงัน ว่าแบบไหนกันแน่ที่ออกเสียงถูกต้องผมจึงไปค้นที่มาที่ไปของศัพท์คำนี้ได้ความว่า
คำศัพท์คำนี้เป็นคำที่ยืมมาจากคำภาษาฝรั่งเศสว่า erbe ดังนั้นเมื่อนำมาออกเสียงเป็นภาษาอังกฤษ แม้จะเติม h เข้าไปในตัวสะกดแล้ว แต่บางคนก็ยังรักษารูปแบบเดิมของการออกเสียงแบบฝรั่งเศสอยู่
ซึ่งคำลักษณะนี้เราจะเห็นได้ในคำศัพท์ภาษาอังกฤษหลายคำ เช่น honor (ออนเนอร์) , honest (ออนเนส) ส่วนผู้ที่ออกเสียง “เฮิ๊บ” โดยมีเสียง h นำหน้านั้น ก็ยึดหลักการออกเสียงแบบอังกฤษที่มี
h นำหน้า จึงต้องออกเสียง h ด้วย เหมือนคำว่า happy (แฮปปี้) หรือ holiday (ฮอลิเดย์) เป็นต้น
นับจากนี้ ถ้าเจอใครออกเสียง Herb ว่า “เอิ๊บ” หรือ “เฮิ๊บ”
ก็ไม่ต้องโต้เถียงตบตีกันว่าแบบไหนออกเสียงถูกแบบไหนออกเสียงผิด
เพราะคำศัพท์คำนี้ออกเสียงได้ทั้งสองแบบ
หน้าที่ของเราในฐานะผู้ฟังคือต้องรู้เรื่องการออกเสียงนี้ไว้ เพื่อเป็นยันต์กันงง
เวลาเจอคนที่ออกเสียงคำนี้แตกต่างกันครับ
อาจารย์บอม
22-03-2013
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น